بررسی اثر کاهش ارزش پول ملی بر صادرات فعالیت های صنعتی ایران (1368-1385)

سیاست کاهش ارزش پول ملی به عنوان یکی از سیاست های تعدیل اقتصادی همواره برای توسعه صادرات و بهبود تراز تجاری مورد توجه سیاستگزاران اقتصادی بوده است. طبق تئوری های اقتصادی این سیاست باعث افزایش صادرات می گردد. ولی ممکن است همواره این گونه نباشد و صادرات کالاها و فعاالیت های مختلف صنعتی نسبت به نرخ ارز حساسیت های مختلفی داشته باشد. هدف این تحقیق بررسی اثر سیاست کاهش ارزش پول ملی بر صادرات فعالیت های صنعتی ایران (i.s.i.c, rev.2) برای دوره 1385-1368 می باشد. متغیرهای این پژوهش عبارتند از: نرخ ارز رسمی، حجم نقدینگی واقعی، شاخص بهای کالاهای صادراتی، ارزش افزوده واقعی فعالیت های صنعتی ایران و عرضه صادرات فعالیت های صنعتی ایران. تخمین داده های آماری به روش panel data و با استفاده از نرم افزار 5 eviews انجام شده است. نتایج حاصل از تخمین مدل کلی نشان می دهد که تمامی ضرایب متغیرهای فوق معنی دار بوده و بر روی صادرات صنایع تاثیرگذارند. حجم نقدینگی بر روی صادرات صنایع اثر منفی و بقیه ضرایب اثر مثبت دارند. از سوی دیگر با توجه به مدل کلی شاخص بهای کالاهای صادراتی بالاترین اثر را بر روی صادرات داشته و کمترین اثر مربوط به حجم نقدینگی است. بطور کلی بر اساس نتایج، کاهش ارزش پول ملی باعث افزایش صادرات فعالیت های صنعتی در ایران می شود.